https://www.flickr.com/photos/149305295@N04/41577868544/in/album-72157697153290295/

Wij zijn op dinsdag 10 april vertrokken naar Roemenië, d.w.z. Lambert Kuenen en Henk Mollenhorst. Na een voorspoedige reis van twee en een halve dag kwamen we aan in Salard bij het gebouw van de stichting Agape, waar we allervriendelijkst werden begroet door de dames die er werkten en even later ook door Dani. Na de koffie en wat eten hebben we onze leefomgeving wat verkend.  Voor de foto's: klik hier...

Vrijdag de 13^e april hebben we ‘s morgens eerst een gedeelte van de goederen die inmiddels gearriveerd waren gelost in de shop van Dani. Daarna zijn we vertrokken naar het ziekenhuis van Marghita waar de rest van de lading, bestaande uit meubilair afkomstig uit het ziekenhuis van Winterswijk, gelost werd. We werden daar zeer vriendelijk ontvangen door het hoofd van de artsen en de directrice. Aan een overvloedige maaltijd konden we daar niet ontkomen.

Een korte rondleiding door de therapeutische afdeling met een thermaal bad liet zien dat het daar wel heel anders is gesteld met bv. privacy en hygiëne. Dit bleek wel uit het feit dat de directrice overal zo maar naar binnen ging inclusief haar hond en wijzelf. Ik dacht zelfs een moment dat de hond zo het bad in zou springen, maar dat werd net op tijd voorkomen. Vol trots liet ze de lift zien die nog niet zo lang in gebruik was. We waren erg blij om te zien hoe dankbaar ze waren met de aangevoerde spullen. Die avond hebben we gegeten met Dani in een visrestaurant nabij Oradea, hetgeen heerlijk was.

Zaterdag de 14^e vertrokken we naar Oradea waar we onze tolk Noemi oppikten. We gingen op weg naar Bacau dwars door de Karpaten met fantastische panorama’s en een prachtige natuur. Alles begon al in blad te komen en vele bomen en struiken stonden volop in bloei. Onderweg hebben we overnacht in een mooi hotel in de wintersportplaats Homorod.

De volgend morgen reisden we verder richting Bacauwaar we om ongeveer één uur ’s middags werden begroet door Eva en haar medewerksters in het kantoor van hun Stichting Molvaicsangomagyarok Szovetsege Moldova. Na een aantal zakelijke besprekingen gingen we uit eten in een goed restaurant in Bacau, met alle dames,hetgeen erg gezellig was. Daarna reisden we naar het project met de vakantiehuisjes, de school en een slaapgebouw/keuken, waar we onze bus hebben gelost en deze mensen een boel matrassen hebben achtergelaten voor de zomergasten.

Ook maakten we hier kennis met een leraar en zijn vrouw en Lottie, de voorzitter van dit geheel. Hij vertelde dat het terrein ernaast was aangekocht met huisje en schuur. Dit wordt omgebouwd tot een museumpje en het terrein wordt gereedgemaakt als sportterrein en een minitheatertje. We waren onder de indruk van het enthousiasme van alle medewerksters en de voorzitter. Na een overnachting in hun kamphuisjes vertrokken we de volgend dag weer richting Oradea. Nu gingen we door een ander deel van de Karpaten,waar we onder de indruk kwamen van het overweldigende ruigheid van de rotswanden, de smalle weggetjes, de steiltes.

Na een overnachting in hotel Vector in Gaiesti, kwamen we dinsdag 17 april weer aan in Oradea waar we afscheid namen van onze tolk en wij verder gingen naar Salard. Deze avond had Walter compagnon van Dani een heerlijke maaltijd klaargemaakt die we met z’n vieren hebben genuttigd. Ook bespraken we de situatie ronde shop en de gaarkeuken. Walter liet ook vol trots de grasmaaier zien die nog bezig was en die destijds ook uit Nederland is gekomen.

De volgende dag zijn we eerst ‘s-morgens naar de markt geweest, prachtig om te zien wat er allemaal ge/verkocht werd en hoe het werd vervoerd, 60 jaar terug in de tijd. Lambert ging na het marktbezoek met de dame van de gaarkeuken mee eten wegbrengen naar arme, eenzame of zieke bewoners van Salard.

Die middag gingen we naar Targusor waar Lambert is begonnen met het bouwen van een dodenhuisje op de begraafplaats. We hebben dit bekeken en er bleek geen onderhoud te worden gepleegd. Geen houtwerk dat geschilderd is etc. We werden door de vrouw van de dominee ontvangen. Later voegde ook de dominee zich toe evenals een buurvrouw die als tolk fungeerde.

We hebben de school bekeken die erg mooi was, maar intussen gingen kinderen uit eigen dorp elders naar school en werd deze school bezocht door zigeunerkinderen. Hier werd duidelijk dat er grote verschillen waren tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Ook de kerk werd bekeken, een leuk ding, maar weinig kerkgangers. Het cultuurhuis konden we niet bekijken omdat iemand anders de sleutel had. Na een goede maaltijd keerden we ’s-avonds huiswaarts. Dit bezoek liet bij ons geen goed gevoel achter. We hadden het gevoel dat we niet zo serieus werden genomen en dat er wat te verbergen was? Misschien goed om te overwegen hoe hiermee verder?

Donderdagmorgen ben ik mee geweest om eten rond te brengen. Een bijzondere belevenis. Bijzonder slechte wegen,waar haast geen auto tegen bestand is. Verrassend om te zien hoe dankbaar de mensen waren met het eten en hoe de lege etensketeltjes weer klaarstonden. Donderdagmiddag de bus gewassen en wat rondgewandeld. Vrijdag zijn we met Dani naar Hongarije geweest voor een dagje wellnes.Heerlijk het thermale bad met z’n warme water,de sauna’s,en de andere baden evenals de massage, een prachtige dag.

Zaterdag 21 april afscheid genomen en na een voorspoedige reis met 2 overnachtingen maandagmiddag weer veilig in Lichtenvoorde alwaar we afsloten met een heerlijk etentje in de Driehoek. Zelf heb ik genoten en ben blij dat ik mee kon.

Indrukken: Als ik vergelijk met 10 jaar geleden zit het land duidelijk in ontwikkeling. Veel subsidie van de EU. Projecten die industriegebieden ontwikkelen, verbetering van het wegennet. Zelfs begin je te zien hoe de mensen hier en daar hun huisjes beginnen te verbeteren. Ontwikkelingen gaan met grote stappen richting het heden, terwijl hun tradities nog ver achterblijven. Het project waar Lambert begonnen is bij de dominee,daarvan heb ik al vermeld of je daar nog, en zo ja hoe door moet gaan, evt. met ander vertrouwenspersonen?

Salard: In de gesprekken merkten we dat er minder geld beschikbaar komt voor de gaarkeuken. Ook de shop krijgt het moeilijker door meer 2ehandsshops, mensen worden toch wat kieskeuriger. Enerzijds goed, alleen is de vraag hoe moet je op de veranderingen inspelen. Een nieuw plan ontvouwde Dani ons voor nieuwbouw aan de gaarkeuken. Een ambitieus plan. Een goede club mensen, enthousiast en betrokken. Situatie verdient veel aandacht.

Bacau: Een gedreven team, mooie plannen. Jammer dat het zoveel verder is dan Salard anders zou je in Bacau misschien ook goederen kunnen verkopen?

Al met al dankbaar werk te verrichten, veel succes allen.